- تاریخچه قاچاق انسان و بررسی عوامل آن
قاچاق انسان یکی از پدیدههای خطرناک
است. در جهان کنونی تمامی دولتها در سطح جهان کم و بیش درگیر این
پدیده شوم و هراس انگیز شدهاند.قاچاق انسان به سه منظور اصلی
صورت میگیرد: 1- قاچاق زنان و
کودکان : عمدتاً به منظور سوء استفادههای جنسی
2- قاچاق مهاجران: که عمدتاً با اسناد هویت
و اسناد گذر جعلی و به صورت غیر مجاز افراد از مرزهای کشوری به
کشور دیگر عبور داده میشوند. 3- قاچاق اعضاء و
جوارح انسانقاچاق انسان طبق آمارها و گزارشهای منتشره از سوی مراجع
دولتی و غیر دولتی روند رو به رشد زیادی داشته است. این روند
تمامی دولتها و حتی سازمانهای بینالمللی را به فکر این پدیده و
در جهت مقابله و مبارزه با آن وا داشته است. قاچاق انسان معضلی
است که هیچ کشوری نمیتواند ادعا کند که کاملاً از آثار شوم آن در
امان مانده است. گسترش قاچاق انسان از جهات مختلف، امنیت جامعه
جهانی را تهدید کرده است و حتی در مواردی که بزه دیده نیز رضایت
دارد، مخالف کرامت انسانی است.[1]به همین لحاظ و با توجه به جنبههای جهانی و
بینالمللی این معضل شناخت دقیق این جرم از هر جهت، اقدامات انجام
گرفته از سوی مجامع بینالمللی و کشورهای درگیر این موضوع و
برنامه های در دست اقدام آنها در سطح منطقه و جهان به منظور
برنامهریزی دقیق در این خصوص امری ضروری است. جهانی شدن اقتصاد،
تحت تاثیر فنآوریهای جدید اطلاعات و ارتباطات و عوامل سیاسی سبب
شده است که فرایند و سرنوشت تولید، توزیع، حمل و نقل و مصرف کالا
و خدمات در نظام اقتصادی کشورها تا اندازه زیادی – البته با آهنگی
متفاوت، بر حسب کشورها – در تعامل و مرتبط با یکدیگر متحول شوند.
یکی از چالشهای جامعه جهانی، بینالمللی شدن و به ویژه
سازمان یافتگی بزهکاری است به همین دلیل کوفی عنان ، دبیر کل
پیشین سازمان ملل متحد، تهدیدات قرن بیست و یکم را نه در جنگ
همسایگان بلکه بیماری و جرم سازمان یافته میداند. به دلیل جهانی
شدن و پیشرفتهای صنعتی و علمی و رشد روزافزون شهرسازی و ایجاد
خدماتی در امور ارتباطات و حمل و نقل سبب شده است که کشورها به
ویژه از نیمه دوم سده بیستم به این سوء با افزایش جرایم و ظهور
اشکال بزهکاری مواجه شوند. [2]این جرایم سازمان یافته به دلیل تاثیراتی که بر امنیت
اجتماعی، اقتصادی، فرهنگی و سیاسی جوامع دارد از چند دهه پیش مورد
توجه کشورهای مختلف در قالب سازمانهای بینالمللی و منطقهای قرار
گرفته است و قاچاق انسان به عنوان یکی از این جرایم ، در چند دهه
اخیر رشد قابل توجهی در بین سایر جنایات سازمان یافته داشته است.
به رغم تمامی تلاشهای صورت گرفته در سطح ملی و بینالمللی برای
مقابله و مبارزه با این پدیده مجرمانه، متاسفانه به دلیل سود
سرشار در اشکال مختلف قاچاق انسان [3]نه تنها این مشکل ریشه کن نشده است بلکه روز
به روز ابعاد گستردهتر و اشکالنوینی به خود میگیرد.در این راستا سازمان ملل متحد در انجام وظیفه ذاتی خود که
تامین صلح و امنیت جهانی است و با هدف گسترش همکاری بینالمللی
جهت کنترل، سرکوب یا حتی پیشگیری از این جرایم، در تاریخ 15
نوامبر 2000 طی قطعنامه شماره 25/55، کنوانسیون سازمان ملل متحد
برای مبارزه با جنایات سازمان یافته فراملی (کنواسیون
پالرمو)[4] و دو پروتکل
ضمیمه آن، یعنی پروتکل پیشگیری سرکوب و مجازات قاچاق انسان بویژه
زنان و کودکان (پروتکل قاچاق انسان)[5] و پروتکل مقابله با قاچاق مهاجران را
تصویب کرده است.[6] مشارکت بیش از
یکصد دولت در مذاکرات مربوط به کنوانسیونها و شتاب بیسابقه آنها
برای تصویب، انعکاس این واقعیت بوده است که جامعه جهانی هم،
جنایات سازمان یافته فراملی را تهدیدی جدی برای صلح و امنیت
بینالمللی خود میدانند.بدینسان حقوق داخلی کشورها تحت تاثیر این مقررات
بینالمللی تغییرات چشمگیری یافته است. ایران به عنوان یکی از
کشورهای درگیر در امر قاچاق انسان در سالهای اخیر شاهد رشد
روزافزون این پدیده بوده است. [7]گزارش مواردی از قاچاق زنان و دختران
ایرانی به خارج از کشور و تشکیل پرونده های کیفری
در مراجع مختلف قضایی، دولت را بر آن داشت تا با ارائهی لایحه
قانونی مبارزه با قاچاق انسان به مجلس شورای اسلامی ، ابزارهای
قانونی مبارزه با این جرم را فراهم آورد که در نتیجه تلاش دولت
تصویب قانون مبارزه با قاچاق انسان مصوب سال 1383 بود. در کشور
عزیزمان ایران با توجه به شرایط جغرافیایی و موقعیت اقلیمی و برخی
کمبودها متاسفانه پدیده قاچاق انسان وجود دارد.با ذکر این مطالب آنچه ضروری به نظر میرسد برای شناخت جرم
قاچاق انسان باید:1- درک صحیح مفهوم این جرم و تمایز آن با رفتارها و جرائم
مشابه (تعاریف)2- پیشینه تاریخی پدیده قاچاق انسان و پیدایش بردگی
در جهان3- پیدایش بردگی در ایران و اسلام و مقایسه بردگی و قاچاق
انسان و مقایسه بین قاچاق انسان و قاچاق مهاجران4- عوامل قاچاق انسان را مورد بررسی قرار خواهیم
داد.1- نوبهار – رحیم – قاچاق زنان برای روسپیگری از منظر
آموزههای اسلامی با نگاه به مقررات بینالمللی و حقوق ایران
– فصلنامه علمی پژوهشی مدرس – ش 47-1385-ص192تا 1932-نجفی ابرند آبادی-علی حسین-سیاست
جنایی سازمان ملل متحد-مجله تحقیقات حقوقی-شماره 18-1375-ص
2993 – براساس آمارهای موجود قاچاق انسان بعد از قاچاق
مواد مخدر و اسلحه بیشترین درآمد غیر قانونی را در جهان به
خود اختصاص داده است. این صنعت سالانه حدود 5/9 میلیارد دلار
برای قاچاقچیان سودآوری دارد. بنگر به :u. s.state
department , Trafficking in
persons Report , 2005
.p.13.4- این سند در تاریخ 29 سپتامبر 2003 به اجرا در آمد و
در تاریخ 25 دسامبر لازم الجرا شد. در حال حاضر 148 کشور آن
را تصویب کردهاند.5- پروتکل مبارزه با قاچاق انسان تا کنون از سوی 117
کشور امضاء شده و 28 کشور نیز آن را تصویب کردهاند.[7] – در زمینه
هشدارهای مسئولین پلیس به گسترش قاچاق انسان بنگرید به :
روزنامه همشهری – شنبه-2/9/1387- ش 4705 -ص 5